Murathan Mungan
Üzerine kan harfiyle aşk yazılmış
Nice sayılı sayfada
Nice olmamış hayat parçası, nice zehirlenmiş bakır
Savrulur çöl söküğü kayboluşlar
Kent ortasında
Hiçbir imge onu açıklığa çıkaramaz artık
Kuşkulu kumrallığından, azalan görünüşünden
Macerası tükenmiş serseriliğinden
Asıl gittiği yerden gittiği yerden
Ölmeden karşımıza çıksa da
Boşa çıkmasa
Parlaklığı seyrelmiş bunca serap
Bunca tekinsiz kamaşma
Hiç olmazsa
Birimiz haklı çıksa
Uzak insanı başka biri yapmaya yetmez
Hayata yeniden ölçünü aldır
Kaldığını unut gittiğini unutma
Diner kanayan yanın
Şiirin tarazlanır yorulan sesinden
Göğsündeki hayvan akşama kalmadan söner
Başka bir akşama
Kalmak için
Gövdede yer değiştiren geçip gitti sanılır
Kederinden, büyüdükçe
Birinci derecede yanık izi yüzünden
Bazı çocuklar ölmez dönüşürler nefrete
Dönme gittiğinden yerden
Bu yangın başkasına kalsın
