Percy Bysshe Shelley
''Karar verdim sert, korkusuz olmaya...
Yasaklanmış madenlerde günlerce,
bigi topladım şevkle,
nefret ettim sömürenlerden,
soğuk kaldım yavşak sözlere.
O gün insan bakışlarına gizlenip,
bir zırh dövdüm ruhuma,
ümit ve düşüncelerden su verdim.
Ayrılamam asla onlardan!..
Ve birden anladım ki yalnızlıkta
susuzluk, ümit içerisinde kalbim eriyor...
Ruhum buzdu, karşıma sen çıktın
ulu bilgin, yükseklerden!
Sen vahşi kışta güneş gibi,
içime bahar getirdin
ve öylesine muhteşem ve öylesine korkusuz
sen zincirlerin yerine özgürlük verdin.
Dünya yalanına kinlenen, sen
bulutlu gökte parlak bir ışıktın.''
''Karar verdim sert, korkusuz olmaya...
Yasaklanmış madenlerde günlerce,
bigi topladım şevkle,
nefret ettim sömürenlerden,
soğuk kaldım yavşak sözlere.
O gün insan bakışlarına gizlenip,
bir zırh dövdüm ruhuma,
ümit ve düşüncelerden su verdim.
Ayrılamam asla onlardan!..
Ve birden anladım ki yalnızlıkta
susuzluk, ümit içerisinde kalbim eriyor...
Ruhum buzdu, karşıma sen çıktın
ulu bilgin, yükseklerden!
Sen vahşi kışta güneş gibi,
içime bahar getirdin
ve öylesine muhteşem ve öylesine korkusuz
sen zincirlerin yerine özgürlük verdin.
Dünya yalanına kinlenen, sen
bulutlu gökte parlak bir ışıktın.''
